Okres rozbiorów
Encyklopedia PWN
wojny polsko-szwedzkie 1563–1721,
wojny między Polską a Szwecją od połowy XVI w. do początku XVIII w. Przyczyną ich było dążenie Szwecji do opanowania południowo-wschodnich i południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego, sprzeczne z interesami Polski w Inflantach i z jej próbami (od czasów Zygmunta II Augusta) prowadzenia własnej polityki morskiej (dominium maris Baltici); dodatkowym powodem wojen był konflikt dynastyczny.
„wypędzeni”, niem. Vertriebene,
termin, którym w Niemczech określa się ludność niemiecką zmuszoną w wyniku klęski III Rzeszy w II wojnie światowej do opuszczenia terytoriów położonych na wschód od linii Odry–Nysy Łużyckiej oraz krajów południowo-wschodniej Europy.
określenie zbrojnej działalności górali w Karpatach XVI–1. połowa XIX w.;
m. powiatowe w województwie łódzkim, na pograniczu Wzniesień Łódzkich i Wysoczyzny Łaskiej, nad Bzurą, w Łódzkim Okręgu Przemysłowym.
